การเจอหัวหน้าแย่ ๆ เป็นเรื่องที่ดูจะปรกติในโลกการทำงานจนบางทีเราอาจจะสงสัยว่าทำไมถึงมีหัวหน้าแบบนี้กันอยู่เต็มไปหมด
เรื่องนี้อาจจะอธิบายได้ด้วย Petper Pinciple ที่ถูกแนะนำโดย Dr. Lawrence J. Peter ซึ่งศึกษาการทำงานในหลายบริษัทและพบข้อสังเกตที่น่าสนใจว่าการปรับขึ้นตำแหน่งในหลายองค์กรนั้นเป็นการปรับโดยอิงจาก Performane โดยไม่ได้ดูที่ความสามารถและทักษะที่จำเป็นต้องมีสำหรับตำแหน่งที่ถูกปรับขึ้นไป
ตัวอย่างที่เข้าใจได้ง่าย ๆ คือพนักงานฝ่ายขายที่ทำยอดขายได้ยอดเยี่ยมก็เลยได้เลื่อนขั้นเป็นผุ้จัดการฝ่ายขาย แต่แล้วก็พบว่าพนักงานคนนั้นไม่ได้มีความสามารถในการเป็นผู้นำทีม ไม่มีทักษะในการบริหารจัดการ เลยกลายเป็นผู้จัดการฝ่ายขายที่แย่ไปเสีย
ทีนี้ปัญหาของ Peter Principle จะอยู่ที่ว่าเมื่อองค์กรใช้การปรับตำแหน่งตาม Performance นั้น ก็เลยทำให้พนักงานจะถูกปรับขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงตำแหน่งที่พวกเขาไม่สามารถทำ Performance ได้ซึ่งก็เนื่องจากพวกเขาขาดทักษะและความสามารถที่จำเป็นในตำแหน่งนั้น แล้วหลายคนก็จะค้างอยู่ที่ตำแหน่งดังกล่าวซึ่งเจ้าตัวไม่มีความสามารถที่ดีพอ หรือจะมองในอีกมุมหนึ่งก็คือตัวเองนั้นอยู่ในสภาพที่ไม่เหมาะกับตำแหน่งดังกล่าว หากเป็นหัวหน้าก็คือเป็นหัวหน้าที่แย่นั่นเอง
ซึ่งถ้าเรามองวัฎจักรแบบนี้แล้ว ก็จะเห็นว่าหากองค์กรไม่มีการแก้ไขคนที่เข้าสู่ภาวะดังกล่าว ไม่ว่าจะรีบพัฒนาให้สามารถทำงานให้ดีขึ้นหรือเอาออกจากองค์กร คนนั้นก็จะกลายเป็นคนที่ไม่มีประสิทธิภาพแล้วค้างเติ่งในตำแหน่งนั้นไป ผลกรรมก็จะตกอยู่กับคนที่อยู่ใต้คน ๆ นั้นที่ต้องเจอกับหัวหน้าที่ไม่มีความสามารถที่ดีไปนั่นเอง และเมื่อสะสมไปเรื่อย ๆ ก็เลยมีหัวหน้าแย่ ๆ เต็มไปหมดอย่างที่บอกข้างต้นนั้นเองล่ะครับ