หากทำผิดก็ควรบอกเพื่อปรับปรุง แต่ถ้าสำเร็จก็ควรจะเชิดชูเช่นกัน นั่นเป็นเรื่องที่ดูเข้าใจง่ายแต่หลายองค์กรดูจะมองข้ามมันไป
May Kay Ash ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้ง Mary Kay เคยได้รับเชิญไปพูดในงานสัมมนาใหญ่ของผู้ผลิตสินค้ารายหนึ่งและเข้าร่วมรับประทานอาหารเย็นของการมอบรางวัลในองค์กรนั้น เธอสังเกตเห็นหลายคนใส่เสื่อแจ็คเก็ตเหมือน ๆ กันเลยถามผู้บริหารว่าคนที่ใส่เสื้อแบบนี้คือใครกัน?
“พวกเขาคือคนที่ทำยอดขายได้อันดับต้น ๆ ของบริษัท” นั่นเป็นคำตอบที่เธอได้รับ
ในงานนั้น เธอรอว่าเมื่อไรจะมีการเชิญคนเหล่านี้ขึ้นไปบนเวทีและกล่าวอะไรบ้างเล็กน้อย แต่งานก็ไม่มีอะไรมากกว่าไปกว่าโชว์สนุก ๆ และจบงานด้วยการที่มีลูกโป่งหล่นมาจากเพดานเพื่อฉลองว่าบริษัทได้บรรลุเป้าหมายแล้ว
เธอสงสัยจนหันไปถามผู้บริหารของบริษัทว่าไม่มีพิธีมอบรางวัลอะไรเลยหรือ?
“อ่อ ก็เสื้อแจ็คเก็ตที่เขาใส่ซึ่งเราส่งไปให้ที่ห้องของเขานั่นไง คือรางวัลที่เขาได้”
สำหรับ May Kay Ash แล้ว นั่นเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมากเพราะนั่นทำให้คนเหล่านี้ไม่ได้ถูกให้เกียรติ เชิดชู ต่อหน้าคนอื่นสำหรับความสำเร็จที่ตัวเองทำได้ แม้ว่านั่นอาจจะไม่ใช่ “รางวัล” ที่จับต้องได้ แต่มันมีผลกับความรู้สึกของคนทำงานอยู่ไม่น้อย และหากเป็นเธอแล้ว เธอคงเลือกจะทำอีกแบบ
———————————–
ในชีวิตของเรานั้น ผู้บริหาร / หัวหน้าหลายคนมักจะเคยชินกับการตักเตือน และแนะนำทีมงานเมื่อทำงานมีปัญหา บอกจุดที่ต้องพัฒนาแก้ไข แต่กลับลืมหรือให้ความสำคัญกับวันที่เขาทำงานได้ดี ทำงานสำเร็จ และที่สำคัญคือการให้ความสำเร็จนั้นเป็นที่รู้กับคนรอบข้าง ไม่ใช่กับตัวเขาคนเดียว
เพราะคนจำนวนไม่น้อยก็ล้วนอยากมีตัวตนและภาพลักษณ์ที่ดีในองค์กรกันทั้งนั้น
“ติดในที่ลับ ชื่นชมในที่แจ้ง”