เรามักจะพูดกันบ่อย ๆ ว่าควรทำให้ชีวิตง่าย จะได้ไม่ต้องเครียดหรือปวดหัว ทำให้บางทีเราอาจจะเข้าโหมด "อะไรก็ได้" ประเภทกินอะไรก็ได้ แต่งตัวยังไงก็ได้ ไม่เรื่องมากหรือต้องคอยมานั่งเลือกโน่นนี่ให้เสียอารมณ์
แต่การใช้ชีวิตในโหมด "อะไรก็ได้" อาจจะส่งผลอะไรบางอย่างกับเราเหมือนกัน และการเลือกจะไม่ "อะไรก็ได้" อาจจะเป็นผลดีกับเราเสียมากกว่าก็ได้
เรื่องนี้เป็นประเด็นที่หนังสือ Never Say Whatever ได้จุดประเด็นไว้น่าคิดว่าการที่เราบอกว่า "อะไรก็ได้" นั้นสามารถพัฒนากลายเป็นนิสัยติดตัวเราที่จะไม่คิด ไม่ตัดสินใจเอาได้ ซึ่งในทางกลับกันที่บางคนจะไม่ปล่อยผ่านกับสิ่งต่าง ๆ ที่เข้ามาและพยายามจะใช้เวลาในการตัดสินใจสิ่งต่าง ๆ แม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม
แน่นอนว่าการพยายามโฟกัสให้เราตัดสินใจในสิ่งต่าง ๆ ย่อมอาจสร้างความหงุดหงิดใจเอาได้ หรือกลายเป็นอะไรที่ทำให้เหน็ดเหนื่อยที่ต้องมาพิจารณาเรื่องมากมาย แต่นั่นก็สามารถมองกลับว่าเป็นกลไกในการพัฒนาความคิดเราอยู่เสมอ ทำให้เราเรียนรู้ที่จะมองและพิจารณาสิ่งรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นการตั้งเกณฑ์ตัดสินใจ การใช้หลักการและเหตุผล หรือแม้แต่การใช้ความรู้สึกของเราชั่งใจก่อนจะตัดสินใจ ซึ่งพอเรามีการฝึกฝนไปเรื่อย ๆ นั้นก็จะยิ่งทำให้ทักษะการคิดเหล่านี้ถูกพัฒนาตามไปด้วยเป็นธรรมดา โดยทักษะการตัดสินใจนี้เป็นอีกทักษะหนึ่งที่สำคัญกับการใช้ชีวิตของเรา และนั่นก็จะทำให้เรามีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงโดยเริ่มจากการเปลี่ยนพฤติกรรมเล็ก ๆ นี้เอง
นอกจากนี้แล้ว การพูดว่าอะไร "อะไรก็ได้" ในหลายครั้งไม่เพียงส่งผลกับตัวเองเท่านั้น แต่อาจจะทำให้อีกฝ่ายที่เราสนทนาด้วยนั้นเกิดความรู้สึกลำบากใจ เพราะก็ไม่รู้ว่าจะเลือกอย่างไร กลัวไปว่าทำแล้วจะไม่ถูกใจ บ้างก็อาจจะมองว่าการตอบลักษณะนี้คือไม่ให้ความสำคัญกับสิ่งที่กำลังขอความเห็น หรือสามารถไปจนถึงไม่ให้ความสำคัญกับอีกฝ่ายเลยก็ได้ ซึ่งนั่นทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่ไม่ดีเอาได้นั่นเอง
ด้วยเหตุนี้แล้ว เราควรลองฝึกที่จะตัดสินใจ ฝีกที่จะคิดให้มากขึ้นในจุดเล็ก ๆ ของเรา ให้เราสามารถตระหนักและคิดได้อย่างมีเหตุผลกับตัวเลือกที่เข้ามาในชีวิตของเรา แล้วเราอาจจะพลิกมุมมองและการใช้ชีวิตเราได้เลยทีเดียว